Framleiðsluferli

Til að vinna kísil þarf að aðgreina hann frá súrefninu í kvarsinu. Það er gert með afoxun í ljósbogaofni með þremur rafskautum. Ofninn er mataður kvarsi annars vegar og kolefni hins vegar. Í ofninum losnar súrefnið frá kíslinum við um 1.900°C hita og hvarfast við kolefni sem sett er inn á ofninn. Úr því verður annars vegar 99% hreinn kísill (Si), og hins vegar koltvísýringur (CO₂). Ofninum má líkja við sívalan tank með múrsteinafóðringu sem ofan í ganga þrjú rafskaut.

Fljótandi kísli, 1.500°C heitum, er tappað út um töppunargat, niður um rennu og ofan í deiglu, sem líkja má við gríðarstóran bolla. Hver deigla, sem tekur um 5-7 tonn af fljótandi kísli, er síðan dregin að svokölluðum deiglustól sem notaður er til að hella málminum í sérstök mót þar sem kísilinn storknar.  Þegar kísillinn er storknaður er hann malaður, pakkað í gáma og fluttur til kaupenda.

Kvars má finna víðsvegar um heiminn, en þó ekki á Íslandi, og er það unnið úr yfirborðsnámum. Kvarsið sem verksmiðja Stakksbergs notar kemur til dæmis frá Spáni, Frakklandi eða Egyptalandi.  Kolefnið sem notað er í framleiðsluferlinu kemur úr kolum, viðarkolum og viðarflís. Þess ber að geta að kolefnið er ekki notað sem orkugjafi í þessu tilfelli heldur er það nauðsynlegt til að aðskilja súrefni frá kvarsi og búa þannig til kísil.

Losun koltvísýrings við kísilframleiðslu Stakksbergs er minni en hjá stærstum hluta kísilframleiðenda í heiminum. Ástæðan er annars vegar að öll raforka sem fyrirtækið notar við sína framleiðslu kemur frá hreinum íslenskum orkugjöfum sem ekki valda losun koltvísýrings út í andrúmsloftið. Hins vegar kemur kolefnið sem notað er í framleiðsluferlinu að hluta úr viðarkolum og viðarflís sem koma úr vottuðum kolefnishlutlausum nytjaskógum sem stuðla því ekki að aukningu á koltvísýringi í andrúmsloftinu þar sem koltvísýringurinn binst aftur í nýjum trjám.